خداوندم رنج را جز تو با کِه توان گفت؟
چه انسان ها که عزت بودنشان را گریخته اند، و به عادت اعتیاد دچار. آخر آنها را چه شده که جوهر مردانگی و زنانگی شان را چنین تلف نمودند؟
هنوز از درد آن روزی که جوانکی معتاد برای گدایی درِخانه مردمان میرفت ذهنم آشوبناک است.
خدایم و چه انسانهای بزرگی که توان کمک به چنین خودباختگان را ندارند.
آخر مگر این انسان چیست و کیست چنین دربند عادت هاست...
به امید روزی که همه برای نجاتشان بشتابند.
خدای مهربانم کمکشان کن که تنها توراست توان نجاتمان.
