بی تاب

دلم بی تاب دیدار دوبارست        

                                         دلم غمدار آن چشم خمارست

تو رفتی و دلم آرام ،جان داد       

                                         دلم فرمان یک عمر خزان داد

ندیدی عشق را در چشم خیسم  

                                          نخواندی نامه ی قلب مریضم

تو رفتی از نگاهم دور و بیراه 

                                         تو را جستم همه کوی و همه راه 

تو رفتی و شکستم بی صدا من  

                                         چنان آواره ی غم ها شدم من

                                                      «نسیم»